SANA ISMARLADIM

Gülser Ünyal
İlkyaz x Satır İkinci Sayı, Kalemdaş

Çalındı kelimelerim,

Çuval çuval atıldı denize.

Kifayetsiz kaldım, fısıltılarına bile;

Kaçağım, kurban olmaktansa.

 

Öylesine akıyordu sözlerin,

Duymaya tahammül mü eder insan?

Ateşten, ilmek ilmekti kelimelerin,

Bana bir eziyetti senden kalan.

 

Yaralara kireç buladım,

Dikişler yersiz kaldı.

Hayâsızdır heyecanlı gözyaşlarım,

Rüyalarım çabasız seni karaladı.

 

Yanık ekin yaprakları,

Güneşe açmış kelimeler gibi.

Güzel havalar korkuttu ekinleri,

Beyaz bulutlar çürüttü içimi.

 

İçten içe aktı yağmur,

Pas tuttu yüreğim.

Oysa etten kemikten değil miydi?

Sevda damarları nasıl tıkayabilirdi?

 

Alacakaranlık öylesine geldi,

Sürgün etti sevgimi.

Dağlara, taşlara vuran Mecnun’du;

 

Ben onlara da kıyamadım, sevgili…