Yahu dönüp baksan abartmak değil de nedir
Abartılmayacak gibi de değil
Bazısı bakar geçermiş
Ben geçemem işte, ne var
Bir dik duruş, insancıl, fikirleri basma kumaş
Göreceğin sahte yarış
Açan güneş, genellikle saçma kitap, batısal bir barış
Ahu güneş, dilin olsun sen de konuş
Karga üşüşür, kırıntılar saçılayaz
Balıklara bir düşmanlık, bir sevdadır akılalmaz
Hepten düşüp insanoğlu hafızasını yeriyor
Umarlarmış yer ile gök, bir ikinci çocuk
İnat ya, tekrar tekrar düşüklerden veriyor
Görünmesin gözüme
Benim de inadım inattır, benim de elim kolum var
Öyle var ki yaratılmışım diyorum
Elim öylesine elmiş, kolum da kalır değil
Heykeltıraşa poz vermeye yarıyor
Bir de ağaçlardan armut toplamaya
Herkes olmuş elbir, bir şeylerle uğraş
Bu gittiğin yolun sonu neresiymiş arkadaş
Şair redif yapıyor, okuyanı tanımaz, okuyan onu tanımaz
Heykeltıraş mermeri tanımaz
Elim poz vermeye yarıyor
Ama poz nedir bilmez
Kim biliyor zaten, kim kimi tanıyor
20 yaşında. İstanbul'da yaşıyor. Yıldız Teknik
Üniversitesi'nde öğrenci.
Instagram: @mehmettkaysici