evimdeyim,

sıcak, huzurlu, kedili,

turuncu, sarı, pembe

aslında uzak diyarlardan geldim,

doğudan

nazarların, ölumlerin,

ama en çok da kadınların memleketinden

çeşit çeşit insanların arşınladığı sokakları

yasemin kokan

kırmızı, mavi, beyaz

hatırlar mısın bilmem,

 

biz boyamıştık merdivenleri

gökkuşağını sokaklara indirmiştik

sevinmişlerdi

en çok da çocuklar

memleketimin güleç yüzlü çocukları

artık doğdukları gibi öldürülüyorlar

bebek katili diyen kalmadı,

çünkü ortada katil olmayan kalmadı

 

neyse,

ben başka şeyler anlatacaktım

benim tek bir evim olmadı

çocukluğumdan beri iki evliyim ben

yeri geldi Alsancak’ta, yeri geldi İstanbul’un iki yakasında

ve şimdi Londra’da

kuzeydoğusundan güneybatısına

bir saat, kapıdan kapıya

ikisi de kedili,

sıcak, huzurlu,

sarı, turuncu, pembe

mavi

gözlerin gibi

güneş bu evde doğuyor

güneş bu evde denize girip yıkanıyor

yerini aya bırakıyor

 

 

 

Londra - İstanbul, 2024